Konkurs Mały ornitolog
My członkowie Szkolnego koła Ekologicznego „Mali Przyrodnicy” jesteśmy uczniami klasy III.
Z radością przystąpiliśmy do wojewódzkiego konkursu Mały ornitolog.
Obserwowaliśmy ptaki występujące w naszej okolicy oraz ich zachowania.
Nasze obserwacje i spostrzeżenia przedstawiliśmy w kilku fotoreportażach.
Konkurs Mały ornitolog
My członkowie Szkolnego koła Ekologicznego „Mali Przyrodnicy” jesteśmy uczniami klasy III.
Z radością przystąpiliśmy do wojewódzkiego konkursu Mały ornitolog.
Obserwowaliśmy ptaki występujące w naszej okolicy oraz ich zachowania.
Nasze obserwacje i spostrzeżenia przedstawiliśmy w kilku fotoreportażach.
„Mali Przyrodnicy” prowadzą wiosenne obserwacje ptaków.
31 marca 2016 r. był ciepły, słoneczny dzień. My członkowie Szkolnego Koła Ekologicznego „Mali Przyrodnicy” wybraliśmy się na pole i obserwowaliśmy ptaki. W pobliżu był zadrzewiony teren. Rosły tam brzozy, sosny, leszczyny i inne różne krzewy. Wśród drzew zauważyliśmy przemieszczające się ptaki. 
Poszliśmy w ich kierunku, ale ptaki odfrunęły dalej. Pozostał jeden.
Był to dzwoniec. Obserwowaliśmy go przez lornetki i robiliśmy zdjęcia. Rozpoznaliśmy go po jego oliwkowym upierzeniu na wierzchu ciała i lekko zielonożółtym kolorze piórek na brzuszku. Na skrzydłach ma żółty pasek. Ma gruby dziób. Siedział spokojnie jakby pozował nam do zdjęć. Dzwońce żyją w luźnych stadach po kilka par. Żywią się nasionami chwastów.
Wysoko na niebie zauważyliśmy również lecące bociany, które pewnie wracały z ciepłych krajów.
W pewnej chwili z zadrzewionego terenu wyfrunęły kwiczoły.
Prawdopodobnie tam mają swoje gniazda. Nie wchodziliśmy tam, żeby ich nie przestraszyć.
Później z tego samego miejsca wyfrunęły szpaki.
Udało nam się zrobić zdjęcie, gdy były nad zabudowaniem.
Podczas spaceru słyszeliśmy śpiew skowronka, ale był bardzo wysoko i nie mogliśmy go zobaczyć.
Wracając do szkoły, dostrzegliśmy dzwońca, który brał wiosenną kąpiel w małym zbiorniku wody pozostałym po zimie, a obok na krzaku siedział drugi dzwoniec. To był piękny widok , jak trzepotał skrzydełkami w wodzie.
W drodze powrotnej usłyszeliśmy stukanie dzięcioła, szybko zatrzymaliśmy się i zobaczyliśmy na drzewie za nami dwa dzięcioły.
Był to dzięcioł duży. Jest to średniej wielkości ptak. Na ogonie, skrzydłach i głowie ma czarne pióra. Natomiast na brzuchu ma białe pióra, a w dolnej części czerwone. Ma mocny dziób. Wiosną żywi się owadami i ich larwami oraz mrówkami.
Byliśmy zadowoleni z poczynionych obserwacji i stwierdziliśmy, że to była bardzo przyjemna wycieczka, podczas której mogliśmy poznać różne ptaki.
Szkolne Koło Ekologiczne
„Mali Przyrodnicy”
Opiekun: Hanna Wiśniewska
My członkowie Szkolnego Koła Ekologicznego prowadzimy obserwacje ptaków.
14 kwietnia 2016 r. wyszliśmy na wiosenny spacer w poszukiwaniu ptaków. Obserwacje prowadziliśmy w pobliżu zabudowań. Wyszliśmy na obrzeża naszej miejscowości. Obserwowaliśmy drzewa, dachy domów oraz pola za miejscowością.
Wysoko nad nami słychać było śpiew skowronka, ale nie mogliśmy go dojrzeć. Na niektórych dachach domów i na wysokiej topoli były szpaki. 
W oddali zauważyliśmy gniazdo, w którym był bocian.
Obserwowaliśmy pobliskie pola, ale nie mogliśmy dostrzec ptaków. Może dlatego, że tego dnia było chłodno.
Wracając już do szkoły, spostrzegliśmy na drzewie parę gili –samca i samiczkę. Byliśmy zaskoczeni, że o tej porze roku są jeszcze na naszym terenie.
Gil zwyczajny to mały ptak. Na główce ma czarne upierzenie. Samce mają na brzuszku jaskrawo czerwonawy kolor, a samice blady kolor. Na wierzchu mają szare piórka, a ogon niebiesko czarny. Gil ma mocny dziób. Zjada owoce jarzębiny lub dzikiej róży, a wiosną pączki i młode pędy drzew.
Często prowadzimy obserwacje w pobliżu naszych domów i dzielimy się naszymi spostrzeżeniami. Na przykład zrobiliśmy zdjęcia sikorkom, które przyleciały wczesną wiosną do karmnika. Były to sikorki bogatki i sikorka modra.
Sikorka bogatka zwyczajna to mały ptak. Na wierzchu ma piórka koloru oliwkowego, a skrzydła i ogon czarno-szare. Cechą charakterystyczną sikorki bogatki jest czarna pręga na żółtym spodzie ciała. Natomiast sikorki modre są trochę mniejsze od bogatki. Na brzuszku ma żółte upierzenie z małą czarną plamką. Głowę ma białą z czarnymi paskami i niebieską „czapeczką”.
Bardzo polubiliśmy nasze obserwacje ptaków, dzięki temu potrafimy rozpoznawać niektóre ptaki.
Śpiew sikorki.
{mp4}ornito/film06a|100|60{/mp4}
Szkolne Koło Ekologiczne
„Mali Przyrodnicy”
Opiekun: Hanna Wiśniewska
„Mali Przyrodnicy” obserwują ptaki – wyprawa na pole.
Kolejna nasza wyprawa była 21 kwietnia 2016 r. na pobliskie pola. Było trochę chłodno, wiał wiatr. Początkowo intensywnie obserwowaliśmy i wypatrywaliśmy, ale nie mogliśmy dostrzec żadnych ptaków. Idąc dalej zauważyliśmy w oddali gospodarza, który orał ziemię.
Udaliśmy się w tym kierunku.
Po chwili mieliśmy wielkie szczęście, gdyż na pole zaczęły przylatywać kawki i bociany. 
Kawka zwyczajna jest wielkości gołębia, ma czarne upierzenie, a na karku, obok szyi i głowy szare. Na głowie ma czarną „czapkę”. Żyje w stadach. Kawki jedzą wszystko co znajdą np. owady, larwy, ślimaki, ziarna zbóż.
Nad polem leciały kawki
Natomiast bocian jest dużym brodzącym ptakiem. Ma białe pióra, a na skrzydłach czarne. Ma długi czerwony dziób i nogi. Jego pożywieniem są chrząszcze, koniki polne, dżdżownice, płazy, gryzonie.
To był niesamowity widok. Jedne bociany odlatywały, a kolejne przylatywały.
Niektóre z nich szybowały nad nami. W pewnej chwili naliczyliśmy aż dziewięć bocianów na polu. Bociany i kawki miały na polu prawdziwą ucztę. Pole było wielką stołówką. Przypomniała nam się historia bociana Kajtka z książki pt. „Kajtkowe przygody”. 
Szczęśliwi i zadowoleni z bagażem wrażeń wróciliśmy do szkoły. Kolejna wyprawa zaowocowała w cenne obserwacje.
Szkolne Koło Ekologiczne
„Mali Przyrodnicy”
Opiekun: Hanna Wiśniewska
Obserwujemy ptaki na polu.
28 kwietnia 2016 r. to kolejna nasza wyprawa podczas której prowadziliśmy obserwacje ptaków. Przed wyjściem na placu szkolnym na drzewie dostrzegliśmy szpaka.
Szpak to średniej wielkości ptak. Ma czarne upierzenie z metalicznym zielonkawym połyskiem i małymi białymi plamkami na brzuszku. Jego dziób jest żółty. Można je spotkać na polach, w ogrodach, parkach i sadach, blisko osiedli ludzi. Gniazda zakładają często pod dachówkami lub w skrzynkach lęgowych. Żywią się nasionami, owadami, ślimakami oraz owocami wiśni i czereśni.
W czasie spaceru zauważyliśmy na polu stadko szpaków, które zajęte były szukaniem pożywienia. Próbowaliśmy podejść bliżej, ale uniosły się w górę i przemieściły dalej.
Nad polem zobaczyliśmy szpaki.
W tym dniu wyszliśmy z nadzieją, że może zobaczymy żurawie i tak też się stało. Dostrzegliśmy je, ale były bardzo daleko na łące pod lasem. Po chwili uniosły się w górę i odfrunęły.
Żuraw zwyczajny to duży i piękny ptak. Ma długie nogi i szare upierzenie.
Na ogonie pióra tworzą zwisający pióropusz. Końcówki skrzydeł ma czarne. Na głowie ma czerwone piórka, a z boku białe. Żuraw ma piękny donośny głos zwany klangorem. Występuje na bagnach, na łąkach, polach uprawnych, dalej od osad ludzkich. Jest ptakiem wszystkożernym, ale przeważnie je nasiona roślin, owady i robaki. Gniazdo zakłada na ziemi.
Nad polem kilkakrotnie słyszeliśmy skowronka, który wzbijał się wysoko w chmury. Pięknie śpiewał. Trudno było go dojrzeć. Skowronek zwyczajny jest małym ptakiem. Ma szare piórka z lekko brązowymi kreskami, a na główce mały czubeczek. Ten kolor pomaga mu maskować się. Gniazda zakłada na ziemi.
Tego dnia było chłodno i wiał wiatr, ale my cieszyliśmy się, że udało się nam zobaczyć te ptaki. To była ciekawa wyprawa.
Szkolne Koło Ekologiczne
„Mali Przyrodnicy”
Opiekun: Hanna Wiśniewska
Obserwacje ptaków w parku
29 kwietnia 2016 r. wyszliśmy na spacer do parku, który jest w pobliżu szkoły. Rozglądaliśmy się uważnie i w pewnej chwili dostrzegliśmy na trawie ptaki. Szukały pożywienia.
Rozpoznaliśmy je, to były kwiczoły.
Kolejne kwiczoły były na drzewie.
Obserwowaliśmy je i robiliśmy im zdjęcia.
Wspaniale prezentowały się w koronie drzewa.
Wyglądały pięknie.
Kwiczoł to niewielki ptak. Ma długi ogon. Zauważyliśmy, że na głowie ma szare upierzenie, na grzbiecie i skrzydłach brązowe, a ogon ciemniejszy. Na brzuszku ma brązowe kreski. Kwiczoł w locie wydawał głos. Było to głośne „czek czek”.
Po chwili jeden z kwiczołów uniósł się w górę.
Gdy szliśmy alejką w parku zobaczyliśmy gniazdo do którego przyleciał kwiczoł i dokarmiał pisklęta. Z lewej strony na gałązce obok gniazda siedziała sikorka bogatka.
Idąc dalej przez park zobaczyliśmy, że na linii energetycznej również siedział kwiczoł. W pobliskim parku jest kilka par kwiczołów.
W pewnym momencie przeleciały nad nami ptaki i usiadły na krzewie za rzeką. To były gołębie sierpówki. 
Rozpoznaliśmy je, gdyż wcześniej poznaliśmy je podczas zimowego ptakoliczenia. Sierpówka to średniej wielkości ptak. Upierzenie ma szare. Na karku ma czarną pół – obręcz z białymi piórkami od góry. Obręcz przypomina sierp i od tego ma swoją nazwę. Gołębi sierpówek jest kilkanaście par na naszym terenie.
Gdy szliśmy , to usłyszeliśmy na drzewie piękny śpiew ptaka. Był mały i miał lekko różowy brzuszek . Prawdopodobnie to była zięba.
Wracając do szkoły zauważyliśmy jeszcze bociana białego stojącego w gnieździe obok siedzącej i wysiadującej jaja „pani bocianowej”.
Cieszymy się z naszego wyjścia, bo mogliśmy poznać ptaki oraz ich różne zachowania. Bardzo polubiliśmy nasze wyprawy w teren.
Szkolne Koło Ekologiczne
„Mali Przyrodnicy”
Opiekun: Hanna Wiśniewska
Obserwujemy ptaki w lesie.
5 maja 2016 r. prowadziliśmy nasze obserwacje w lesie. Staraliśmy się zachowywać cicho. W pewnej chwili zauważyliśmy przelatujące między gałęziami dwie sójki, które głośno zaskrzeczały. W ten sposób ostrzegły mieszkańców lasu, że ktoś pojawił się w lesie.
Sójki to średnie wielkości ptaki. Mają ładne brązowe upierzenie z lekko różowym odcieniem. Na główce ma białe piórka z czarnymi kreskami. Na skrzydełkach ma niebiesko – czarne prążki. Końce skrzydeł i ogona czarne, a w dolnej części białe. Ma czarny dziób i od dzioba po obu stronach czarne piórka, które wyglądają jak wąsy. Sójka lubi przebywać w lasach i parkach, ale czasami przylatuje do naszych przydomowych ogrodów. Jej przysmakiem są żołędzie, orzechy laskowe, pąki lub nasiona drzew i owady.
Idąc dalej na ścieżce dostrzegliśmy ptaka. Zaczęliśmy powoli podchodzić, aby go nie spłoszyć. Zobaczyliśmy, że ma lekko brązową barwę. Poruszał się podskakując. Ten ptak to samica kosa.
Samce mają jednolicie czarne upierzenie oraz jaskrawo żółty, a nawet prawie pomarańczowy dziób. Natomiast samice mają kolor oliwkowo – brązowy lub czerwonobrązowy. Kosy mają lekko wydłużone ogony. Zamieszkują gęste lasy, ale także występują w parkach, ogrodach. Często szukają pożywienia na ziemi. Samica kosa, którą zauważyliśmy pewnie szukała pożywienia. Nie bała się nas. Spokojnie podskakiwała dalej i zniknęła w zaroślach szukając przysmaków. Przysmakiem kosów są dżdżownice, chrząszcze, owady oraz miękkie owoce. Pięknie śpiewają o świcie i wieczorem.
samiec
samica
 |
 |
W lesie było cicho i spokojnie. Po chwili w oddali usłyszeliśmy śpiew ptaków.
To była kukułka i prawdopodobnie świergotek drzewny.
Kukułka to ptak średniej wielkości. Ma smukłą budowę ciała. Wierzch ciała, głowę i szyję ma jasnoszarą , a długi ogon jest ciemnoszary z białymi plamkami w kształcie klina. Spód ciała pokryty jest biało – szarymi poprzecznymi prążkami. Tylko samce wydają charakterystyczny głos „ku ku” i od tego powstała nazwa kukułka. Przylatuje pod koniec kwietnia, początek maja. Najczęściej występuje w koronach drzew lasów lub parków. Kukułka nie wysiaduje jaj, tylko podrzuca do gniazd innych ptaków. Kukułki żywią się owadami , a szczególnie gąsienicami motyli. Podczas spaceru wymienialiśmy się informacjami. Ktoś powiedział, czy mamy drobne pieniądze, bo kukułki przynoszą szczęście. Inni to, że podrzucają jaja inny ptakom. Kukułka jest pod ochroną.
Drugim ptakiem, którego usłyszeliśmy był świergotek drzewny. To mały pak, który jest pod ochroną. Samce i samice mają upierzenie szarobrązowe. Wierzch ciała ciemniejszy, a spód jaśniejszy z podłużnymi prążkami. Brzuch białoszary. Żywi się owadami a czasami częściami roślin. Zbiera je na powierzchni ziemi. Świergotek jest wspaniałym śpiewakiem.
Nagranie głosu kukułki i świergotka drzewnego.
{mp4}ornito/film02a{/mp4}
Wracając zauważyliśmy na trawie skorupki ptasich jajek. Miały jednolity niebieski kolor i gładką powierzchnię. Zabraliśmy je do szkoły i sprawdziliśmy w przewodniku, że były to skorupki jajeczek szpaka.
Cieszymy się, z naszej wyprawy do lasu. Zadowoleni i pełni nowych wrażeń wróciliśmy do szkoły.
Szkolne Koło Ekologiczne
„Mali Przyrodnicy”
Opiekun: Hanna Wiśniewska
Prowadzimy obserwacje ptaków w parku.
6 maja 2016 r. był słoneczny i ciepły dzień. Czasami wiał wiatr. W tym dniu wyszliśmy do parku w pobliżu naszej szkoły i obserwowaliśmy ptaki oraz słuchaliśmy ich śpiewu. Usłyszeliśmy piękny śpiew w konarach drzewa i zaczęliśmy szukać tego ptaszka. Zauważyliśmy go siedzącego na gałęzi. Z opisu przypominał szczygła.
Szczygieł jest niewielkim ptakiem, ładnie upierzonym. Dokoła dzioba ma czerwone piórka, a na główce czarne. Na wierzchu kasztanowobrązowe piórka, a na brzuszku białe. Miał czarne skrzydełka z żółtą pręgą. Nasz kolega widział białą, ale świeciło słońce, więc mógł nie dostrzec żółtego koloru. Później sprawdziliśmy w atlasie ptaków i potwierdziliśmy, że to ten sam ptak.
Jego przysmakiem są nasiona chwastów, drobne owady i nasiona drzew. Idąc dalej dostrzegliśmy parę szczygłów na czubku niewielkiego drzewa, ale zaraz odfrunęły i usiadły na drzewie kasztanowca, gdzie trudno było je dostrzec. To piękne ptaki.
Śpiew szczygła.
{mp4}ornito/film01a{/mp4}
Podczas spaceru zauważyliśmy na drzewie gniazdo, a w nim ptaka.
Był to gołąb grzywacz. Pewnie samica wysiadywała jaja. Jest to średniej wielkości ptak wędrowny. Obecnie żyje w ogrodach, parkach, polach, remizach śródpolnych. Upierzenie ma ciemno – szare o niebieskim odcieniu. Na szyi lekko zielonkawe piórka z białymi plamkami po obu stronach. Dziób miał mocno żółty. Grzywacz żeruje na ziemi. Jego pokarmem są nasiona traw, zbóż, krzewów oraz owoce drzew np. żołędzie. Swoje gniazdo założył w konarach klonu.
Gołąb grzywacz w gnieździe.
Szliśmy dalej wzdłuż rzeki i zobaczyliśmy bociana, który szukał pożywienia i zaraz odleciał. Po chwili usłyszeliśmy śpiew zięby. Usiadła na gałęzi drzewa i pięknie śpiewała. Dała nam piękny koncert.
Śpiew zięby.
{mp4}ornito/film04a{/mp4} 
Zięba to mały ptak. Ma barwne upierzenie, na czole czarne piórka i szarą czapeczkę, a grzbiet jasnobrunatny. Na policzkach ma ceglasty kolor, a na brzuchu jasnoróżowy. Na czarnych skrzydłach ma białe paski. Spotykana jest w lasach , parkach, ogrodach i alejach. Występuje tam gdzie są drzewa, często w pobliżu ludzi. Żeruje na ziemi. Zjada nasiona oraz owoce jagodowe. Wiosną żywi się owadami nasionami chwastów. Na konarze wiązu dostrzegliśmy jej gniazdko.
W czasie spaceru usłyszeliśmy dziwne odgłosy ptaków. Zauważyliśmy, że kwiczoł gonił kawkę, która próbowała zbliżyć się do jego gniazda. Bronił swojego gniazda.
Jesteśmy pod wielkim wrażeniem, że udało nam się zaobserwować tak dużo ptaków, które zamieszkują w parku w pobliżu naszej szkoły.
Ponadto bardzo cieszymy się z udziału w konkursie, gdyż poznaliśmy różne gatunki ptaków w naszej okolicy, ich zachowania oraz środowisko w jakich one żyją.
Naszymi spostrzeżeniami i wrażeniami z wypraw często dzieliliśmy się z naszymi rodzicami, koleżankami i znajomymi. Dzięki tym działaniom staliśmy się bardziej czujni na odgłosy przyrody i wrażliwi na jej piękno.
Nasze wspólne wyprawy przyczyniły się wymiany spostrzeżeń i integracji grupy. Poznaliśmy także piękne walory naszego otoczenia.
Szkolne Koło Ekologiczne
„Mali Przyrodnicy”
Opiekun: Hanna Wiśniewska
